Kime güveneceğini bilemiyorsun. Tam güvendim dediğin anda aksini yaşamak, en çok güvenip sevdiklerinden tokat yemek canını yakıyor insanın. İçindeki acılarla boğuşarak yaşamak sahte gülücükler ardından gözyaşlarını içine akıtmak garip değil mi?
Neden acılarla tek başına boğuşmak yerine bir tokat da sen atmıyorsun? Avazın çıktığı kadar bağırıp ağlamak yerine bir kahkaha da sen atmıyorsun? Susuyorsun her zaman olduğu gibi.
Neden?
Sen bu kadar çaresiz ve aciz misin?
Seni üzenleri kırmamak için susmayı tercih etmen gariplik değil mi? Uğrunda herşeyi kaybettiğin: senden çok mu kıymetli?
Halbuki o seni sevmek yerine üzmeyi, arkandan kurnazlık düşünüp kendini mutlu etmeyi biliyor.
Sen bunları bildiğin halde suskunsun ve susmaya devam ediyorsun.
Neden?
Tüm bu nedenleri açıklamak gerekiyorsa, Sen şu garip dünyanın gariplikler içinde insanları seviyorsun üzülmelerini istemiyorsun. Her ne olursa olsun zor şartlar altında da olsan insanların mutluluğu için kendi mutluluğunu gözardı etmeyi başarıyorsun.
Garipliklerle dolu dünyada Allah'ın yarattığı en mükemmel varlıksın. Bunun farkında olmasan da seni yaradan Allah biliyor. Kalabalık içinde yalnız yaşamaya alışan,her zorluğa karşı mücadeleden vazgeçmeyen sen ,bu gücü sana veren Allah'ın her zaman seninle birlikte olduğunun bilincindesin.
Şükrünü sabrını verene sığınmak ondan yardım dilemek tek düşüncen.
Tüm çektiğin sıkıntılar karşısında susmak, hesabını mahşere bırakmak gariplik değil erdemli olmaktır.
Garipliklerle dolu dünyada erdemli kişi olmak, sahtekar ve riyakar olmaktan daha onurludur.
Sen sen ol kimsenin önünde eğilme. Menfaat uğruna vermiş olduğun değerlerden vazgeçme.
Kısacası kula kulluk etme. Allaha sığın ve ilâhi adaletin tecelli edeceği günü bekle.
Şunu bilmelisin ki kimsenin ahı kimsede kalmaz. Her damla gözyaşının hesabı sorulur. Belki geç olur fakat güçlü olmak lazım.
H.z Mevlana'nın söylemiş olduğu gibi " Sevgi şifadır. Sevgi güçtür. Sevgi değişimin mührüdür " Sen sevginle yaşayabilir etrafını ışığın ile aydınlatabilirsin.
SEVGİ PAYLAŞTIKÇA ÇOĞALIR.