Sinsi sinsi…

Geçmişle geleceğin sıkışmışlığında öylece havada asılı sallanmak…

Biryandan peşini bırakmayan geçmişin…

Biryandan geçmişinden bağımsız şekillenemeyen geleceğin… 

Sinsi sinsi seni yoğuran zaman..

 

Bir oraya bir buraya savrulurken…

Silip atamadığın izler…

Sinsi sinsi senin içine işlemişler…

Sinsi sinsi yapılan hainlikler…

Sinsi sinsi biriktirilen sözcükler…

Sinse de sinmese de…

Sinsiler işte…

Sinsi sinsi izler…

 

Geçmiş geçmemek için inat ediyor.

Sinsi sinsi anlara sızarken…

Geçmiş geçtiğini kabullenmiyor.

Sinsi sinsi hatırlatıyor kendini…

 

Geçmiş ve geçmişin karabasanları…

Geçmiş ve geçmişin gölgeleri…

Geçmiş ve geçmişin acıları…

Geçmiş mi yoksa geçerken her yere izini bırakıp geçmeyi ret mi etmiş?

Sinsi sinsi ruhunda bıraktığı yaralar…

 

Anlar anları izlerken

Nefesin tıkanıp hava alamazken

Hücrelerin bile yorulmuşken

Ve yaşam ağır ağır ağırlaşırken

Sinsi sinsi umut aramak

Yoksa yaşamaya halin kalmayacak

 

Mutluluk mutsuzlara boyun eğmişken

Ve her yer yapış yapışsa acıdan

Ve gece ve gündüz fark etmiyorsa kimi zaman

Sinsi sinsi umutsuzluk soluyorsan

Sinsi sinsi korkutuluyorsun

Sinsi sinsi zehirliyor zaman

 

Maruz kalmak, maruz bırakılmak

Mağdurluğun zavallılığında

Kendini acımak

Sinsi sinsi hareket sizleşmek

Sinsi sinsi kemirilmek

Sinsi sinsi çekilmiş perdeler

 

Ve bir gün gelecek

Ve bir gün bitecek

Ve bir gün geçecek

Ve bir günler birbirini izlerken

Sinsi sinsi sindirilmek

Sinsi sinsi kabullenmek

Sinse de sinmese de…

Sinsiler işte…