Sevdalısı olduğum iki gün. .


 


 


Sevdalısı olduğum iki gün...


 


Bir yaşam adamaya özen gösterdiğim günlerden iki gün…


 


8 Mart Dünya Emekçi Kadınlar Günü!


 


1 Mayıs İşçi Bayramı!


 


Bu iki büyük olayın da anavatanı Amerika.


 


DÜNYA EMEKÇİ KADINLAR GÜNÜ


 


Biri 8 Mart 1857 tarihinde ABD'nin New York kentinde kırk bin dokuma işçisi daha iyi çalışma koşulları istemiyle bir tekstil fabrikasında greve başladı. Ancak polisin işçilere saldırması ve işçilerin fabrikaya kilitlenmesi, arkasından da çıkan yangında işçilerin fabrika önünde kurulan barikatlardan kaçamaması sonucunda 129 kadın işçi can verdi. İşçilerin cenaze törenine onbini aşkın kişi katıldı.


 


26 - 27 Ağustos 1910 tarihinde Danimarka'nın Kopenhag kentinde 2. Enternasyonale bağlı kadınlar toplantısında (Uluslararası Sosyalist Kadınlar Konferansı) Almanya Sosyal Demokrat Partisi önderlerinden sosyalist – feminist önder Clara Zetkin, 8 Mart 1857 tarihindeki tekstil fabrikası yangınında ölen kadın işçiler anısına 8 Mart'ın "Internationaler Frauentag" (International Women's Day - Dünya Kadınlar Günü) olarak anılması önerisini getirdi ve öneri oybirliğiyle onaylandı.


 


1 MAYIS İŞÇİ BAYRAMI


 


1 Mayıs 1886'da Amerika İşçi Sendikaları Konfederasyonu önderliğinde işçiler günde 12 saat, haftada altı gün olan çalışma takvimine karşı, günlük sekiz saatlik çalışma isteğiyle iş bıraktılar. Şikago'da yapılan gösterilere yarım milyon işçi katıldı. Luizvil'de altı binden fazla siyah ve beyaz işçi, birlikte yürüdü. O dönemde Luizvil'deki parklar, siyahlara kapalıydı. İşçiler, sokaklarda yürüdükten sonra hep birlikte Ulusal Park'a girdi. Her eyalet ve kentte, siyah ve beyaz işçilerin birlikte yaptığı gösteriler, gazeteler tarafından, 'Böylece önyargı duvarı yıkılmış oldu' şeklinde yorumlandı.


 


Bu gösteriler 1 Mayıs'ı izleyen günlerde tüm harareti ile sürdü ve 4 Mayıs'ta kanlı Haymarket Olayı'na yol açtı. Uygulanan yasal baskılarla bu gösterinin tekrarlanması engellendi.


 


11 Kasım 1887 ‘de işçi liderleri idam edildi.


 


İdam edilen işçi liderleri Spies, “ Sessizliğimizin bugün boğduğunuz seslerden daha güçlü olacağı gün de gelecektir.”


Parsons, “ Halkın sesi kendini duyursun.”


 


Fisher, “ Yaşasın işçiler.”


 


14 Temmuz-21 Temmuz 1889'da toplanan İkinci Enternasyonal'de Fransız bir işçi temsilcisinin önerisiyle 1 Mayıs gününün tüm dünyada "Birlik, mücadele ve dayanışma günü " olarak kutlanmasına karar verildi. Böylece ikinci gösteri 1890 yılında yapılabildi.


 


İŞTE BÖYLE GELDİK BUGÜNLERE…


 


Dünyanın her ülkesinde olduğu gibi ülkemizde de büyük bedeller ödenen 1 Mayıs özüne uygun kutlanamıyor. Taksim Meydanı’nda 1 Mayıs 1977 yılında çatışma da 34 insan yaşamını yitirdi. Yıllardır bir sendikacı olarak 1977 yılının anısına Taksim Meydanı’na bir ‘Emek Anıtı’nın yapılması isteğimi söylüyorum, yazıyorum.


 


Ne duyan ne gören ne de ses veren var.


 


Gönlümüzce işçi sınıfının yasal bayramını, 1 Mayıs 2010 yılında kitlesel kutladık. Ondan sonraki yıllar yine işçiler yerine; Taksim tel örgülerle, barikatlarla çevrildi, polislerle doldu. Bibergazı, tazyikli su ve tomalar halkın olan meydanlara girmemize gönlümüzce bayram kutlamamıza hükümet engel oldu.


 


Başbakan’ın Taksim Meydanı korkusu anlaşılır gibi değil oysa dünyanın her yerinde meydanlar halkındır. Halkın nabzı yaşadığı kentlerin meydanlarında atar. Taksim emekçilerindir ve öyle kalacaktır.


 


Unutmayın Taksim Emeğin Bayram Yeridir!


 


1 MAYIS KUTLU OLSUN!