Bir kadının bir günlüğü, Nereden başlasam bilemedim. Yükü bedeninden ağır onca kadın var.
Ne garip bir cümle dimi yükü kendinden ağır... Hayat ne yazık ki herkese aynı gülümsemeyi vermiyor, aynı şartları sunmuyor. Yüreği yangın yeri olan nice anneler var. Evladı için onca acıya katlanan, onca zorluklara göğüs geren... Hayatta kalma çabası veren nice kadınlarımız var.
Gözlerinde akmak için bekleyen yaşlar varken karşısındaki üzülmesin diye hala bir buse de olsa gülümsemeyi bilen, yaşı kaç olursa olsun içindeki çocuğu hep yaşatan, bazen bir ses , bir bardak çay, yada sessizliğin arkadaşı bir fincan kahve ile mutlu olabilen olmayı bilen...
İncitmeyin, sevin, sayın dedik hep; peki ya kaçı duydu bunu? Tek size mi zordu hayat? Neden tek taraflı algıyla yaşadınız bunca zaman?
Bir damla su ile hayata tutunan çiçek gibiydik oysa. Sevgi sevgi sevgi... Gerisi gelmez miydi kendiliğinden. Gelirdi ama gelsin istemediniz. Doğru ya siz ne zaman birşeyler yolunda gitsin istediniz. Evinden işinde gücünde kadın...
Çalışkan kadın, ağır gelir bazılarına. Çünkü sanırlar ki güç sadece erkektedir.
Hayır kardeşim hiçte öyle değil, siz yanılgıyı kabullenemediniz. Yenilgiyi çoktan kabullendiniz. Bir kadın bir kap yemek yapıyorsa şükret aç değilsin. Evin geçimine katkı sağlıyorsa tek değilsin. Sevipte adam yerine koyuyorsa bil ki sevgiye muhtac değilsin.
Ha bak şu doğru bunların kıymetini bilmiyorsan kusura bakma sen ADAM DEĞİLSİN.
EZDİRMEYİN KENDİNİZİ. UNUTMAYIN TEK KIYMETLİ VAR ODA SİZSİNİZ.
KENDİNİZE DEĞER VERMEZ İSENİZ DEĞER DE GÖRMEZSİNİZ.
